معرفی 6 کارت گرافیک برتر سری 400 جیفورس GeForce 400 SERIES

 ZOTAC  GeForce 400 series

جیفورس‌های سری ۴۰۰ انویدیا که بعد از چند بار تاخیر سرانجام در ماه مارس منتشر شدند در ابتدا بازخوردهای مناسبی در بازار نداشتند و همین مساله باعث شد تا انویدیا قول ترمیم و اصلاح این رده را بدهد. با این حال باید قبول کرد که انویدیا همیشه طرفداران متعصبی داشته و هنوز هم سهم بازار ویژه‌ای در مقابل ATI دارد. به همین دلیل نمی‌توان با توجیه پرمصرف بودن این کارت‌ها یا بهای بالای آنها در مقابل محصولات رقیب، این گروه را نادیده گرفت. سری ۴۰۰ انویدیا شامل مدل‌هایی است که از دایرکت‌ایکس نسخه یازدهم پشتیبانی می‌کنند و به نوعی می‌توان آنها را همتای سری پنجم ATI دانست. در این سری پیشرفت‌های قابل توجهی نسبت به سری ۲۰۰ دیده می‌شود و مهم‌ترین ارتقای آنها نیز تغییر ساختار معماری هسته است که از جیفورس‌های سری ۸ تاکنون تغییر نکرده بود و تنها اصلاح شده بود.

انویدیا در کارت‌های سری هشتم خود مثل جیفورس‌های ۸۸۰۰GT معماری جدیدی با کد G80 را در کارت‌های گرافیکی خود مورد استفاده قرار داد و کمی بعد نیز با ارتقای این مهندسی به G92 مدل‌های اصلاح شده‌ای را روانه بازار کرد. از میان آنها مدل ۸۸۰۰GTS به عنوان اولین عضو این گروه با ۵۱۲مگابایت حافظه شاخص‌تر از بقیه بود. این معماری بعدها در سری نهم هم به کار گرفته شد و مدل‌هایی مثل ۹۸۰۰GTX بر اساس همین هسته‌ها منتشر شدند. این روند تا سری GT200 ادامه پیدا کرد و در این نسل هم با اینکه پیشرفت‌هایی دیده می‌شد اما ویژگی جدیدی معرفی نشده بود. به عنوان مثال در بحث پردازش‌های محاسباتی و غیرگرافیکی (GPGPU) که با کمک پردازنده‌های جریانی انجام می‌شود سری GT200 کارایی دو برابری نسبت به سری نهم داشت با این‌ حال این موارد را نمی‌توان تغییر ساختار عنوان کرد و در حد همان پیشرفت‌ باقی می‌ماند.

اما در سری ۴۰۰ انویدیا تغییرات عمده‌ای را در مهندسی هسته‌های گرافیکی اعمال کرده که تا حدود زیادی ضعف‌های قبلی را پوشش می‌دهد. ضمن اینکه با این تغییرات امکان پردازش‌های محاسباتی نیز افزایش پیدا کرد تا جایی که انویدیا این هسته‌های گرافیکی را نسل سوم پردازنده‌های تسلا معرفی کرده است. نکته قابل توجه در تولید این رده نحوه تصمیم‌گیری انویدیا برای مشخصات فنی هر یک از کارت‌ها است. به عنوان مثال در کارت‌های GTX480 از تمام گروه‌های استریم که شامل پردازنده‌های جریانی هستند استفاده نشده و یک گروه از آنها غیر فعال است یا در کارت‌های GTX470 دو گروه از این پردازنده‌های استریم به همراه یکی از کنترلر‌های حافظه غیرفعال شده‌اند. در کارت‌های GTX465 نیز پنج گروه از این پردازنده‌ها به علاوه دو کنترلر حافظه غیرفعال شده‌اند.

مهم‌ترین ویژگی کارت‌های سری جیفورس ۴۰۰ که از تراشه‌های GF100 استفاده می‌کنند پشتیبانی آنها از نسخه یازدهم رابط دایرکت‌ایکس است. رابط DirectX مجموعه‌ای از توابع و دستورالعمل‌ها است که توسط سیستم عامل برای پردازش صدا و تصویر و مخصوصا بازی‌ها استفاده می‌شود. نسخه یازدهم این رابط نیز پیشرفت‌های زیادی داشته است. به عنوان مثال لبه‌های برجسته حالتی مدور دارند در حالی که استفاده از هشت‌ضلعی‌ها در نسخه قبلی باعث می‌شد تا گاهی این زوایا تیزتر دیده شوند. این مورد می‌تواند فضای واقعی‌تری را ایجاد کند. در کنار این پیشرفت‌ها که روی کیفیت تصویر موثر هستند (مانند Tessellation) موارد دیگری نیز در نسخه یازدهم مورد توجه قرار گرفته که از میان آنها می‌توان به سازگاری بیشتر با راه‌انداز‌های سخت‌افزاری و افزایش توان پردازش‌های موازی محاسباتی (GPGPU) از طریق پردازنده‌های جریانی اشاره کرد.

ZOTAC GeForce 400 SERIES

در این بررسی شش کارت ارایه شده از سری جیفورس‌ ۴۰۰ مورد آزمایش قرار گرفتند که دو کارت از این تعداد مدل‌های اورکلاک‌شده هستند و نمی‌توان آنها را به عنوان یک رده مجزا طبقه‌بندی کرد. با این حال به دلیل اینکه تنوع این گروه را افزایش می‌دهند و همچنین توانایی قابل قبولی در اجرای بازی‌ها و پردزاش‌های گرافیکی دارند، در نوع خود قابل توجه هستند. برند زوتاک ZOTAC که به تازگی حرکت جدیدی را در ایران به کمک آواژنگ آغاز کرده تولیدکننده این کارت‌ها است. زوتاک از اعتبار مناسبی در سطح جهانی برخوردار است و می‌توان آن را یکی از بازیگران مطرح کارت‌های گرافیکی در بازارهای جهانی دانست. البته این شرکت مادربورد نیز دارد و آن را با همین نام زوتاک منتشر می‌کند. با این حال مانند آنچه در مورد eVGA دیده‌ایم این برند هم بیشتر به واسطه کارت‌های گرافیکی خود شناخته می‌شود.

اولین کارت گرافیکی مورد آزمایش مدل GTX 480 AMP است. پسوند AMP‌ که به دنبال نام این مدل آمده، مشخص می‌کند این کارت اورکلاک شده است و مشخصات فرکانسی آن با مدل مرجع تفاوت دارد. در کارت‌های مرجع فرکانس هسته ۷۰۰ مگاهرتز است که در این کارت این مقدار به ۷۵۰ مگاهرتز افزایش پیدا کرده و علاوه بر این فرکانس پردازنده‌های استریم نیز با ۱۰۰ مگاهرتز افزایش به ۱۵۱۲ مگاهرتز رسیده است. بخش حافظه اختلاف چندانی را نشان نمی‌دهد و می‌توان گفت فرکانس موثر آن هم ۱۰۰ مگاهرتز افزایش داشته است. انویدیا در کارت‌های GTX480 از تمام ظرفیت پردازنده استفاده نکرده و یکی از خوشه‌های SM غیرفعال شده است. این مساله باعث می‌شود تعداد پردازنده‌های استریم با ۳۲ واحد کاهش به ۴۸۰ عدد برسد. یکی از موارد قابل توجه در این مدل‌ها میزان پهنای باند حافظه است. در کارت‌های GTX480 از یک رابط ۳۸۴ بیتی استفاده می‌شود. با این حال به کمک فرکانس واحد حافظه، پهنای باند در این مدل‌ها به ۴/۱۸۲ گیگابایت در ثانیه افزایش یافته است. در این کارت ۵/۱ گیگابایت حافظه GDDR5 به کار رفته است. این مدل‌ها مصرف انرژی بالایی دارند و برای تامین برق آنها یک رابط هشت پین و یک رابط شش پین مورد نیاز است.

 ادامه بحث در جلسات آینده